İlk Adımlar

Evet evet ilk adımlarımız , yanlış okumadınız. Koray tam 1 yaşında ve artık kendine güvenerek ellerini bırakmaya başladı.

O kadar mutlu oluyor ki "ellerimi bırakıyorum ve yürüyorum" diyor.. İlk adımlarımıza pazar günü iki koltuk arasında başladık. Koltuklar arası  yakın mesafe, karşısına ilgisini çekecek bir oyuncak.. Herşey hazır. Dengesini sağlaması için süre tanıyorum oğluma, kendini hazı hissettiğinde hızlı hızlı oyuncağa doğru gidiyor. Tabi arada düşe kalka ilerliyoruz. amaa dünnn, dün akşamm.. Tamamiyle kendi isteğiyle gerçekleşen bir durum oldu.

Kapının arkasındayım, Koray da aradan beni görüyor, tutunarak yan yan ilerliyor,önce sehpadan, sonra duvardan destek alıp kapının ucuna geldi ve beni gördü:) Gel annecim gel hadi dedim ellerini bıraktı, pat pat pat bacaklarıma sarıldı.. Onun çabasını, emeğini, isteğini, cesaretini görmek o kadar mutlu ediyor ki beni..

Canım oğlum, umarım tüm hayatın boyunca küçük adımlarla büyük mutluluklar yaşarsın...

Seni çok seviyorum...

"Circus" Koray 1yaşında

Merhabalarrrrrrrrr,

 Sonunda beklenen gün geldi ve geçti..  Herşey o kadar güzel, o kadar içime sindi ki anlatamam.

Ankara'da gezmediğim parti evi kaldı mı bilmiyorum,  tabi bana yakın,, ulaşımın kolay olacağını, park sorunu olmayacağını düşündüğüm yerlere baktım. Ümütköy, çayyolu, yaşamkent, balgat,çiğdem gibi yerlere..En son internetten Bulut Parti evini buldum. Hibomla gittik görüşmeye. Fiyatları diğer parti evlerine göre daha iyi.. Belirli bir konsept yok, siz ne yapmak istediğinizi söylüyorsunuz gerisini Sümeyra Hanım hallediyor:)

Ben telaşlı, panik bir insanım. Sümeyra Hanım normalde bana süpriz olsun istedi ama ben onu göze alamadım. "Gidip göreceğim ya beğenmediğim  olursa, ya istemediğim birşey olursa" diye telaşlandım. Veee hiçbirşey olmadı:) Bulut Parti Ankara'da bence bu işi, en iyi  yapan yer.. İçimde keşke şu da olsaydı, bunu da düşünseymişim dediğim hiçbirşey kalmadı. Bana bunu yaşatan kişi ise Sümeyra Hanım.

Ortam o kadar neşeli ve eğlenceli ki.. Çocuklar için arkada top havuzu, tırmanma yeri bulunuyor. Büyükler çocukluklarına dönerken ,küçükler kendilerine uğraş buluyorlar. Böylelikle herkes keyifli zaman geçiriyor.

Ailemiz yanımızda, tüm sevdiklerimiz, dostlarımız bizlerleydi. Bu mutlu günümüzde; sevincimizi bir gelişi,bir mesajı,bir telefonu ile paylaşan herkese çok teşekkür ederim....


İşte Sümeyra Hanım'ın eserleri ;

Herşey o kadar dolu doluydu ki.. Masada boş yer yoktu.

Temamız sirk olunca, Koray'a 1 yaş t-shirtu bastırmak istedim. Sıradan bir 1 yazısı yerine konsepte uygun bir baskı bulduk İpek ile. Ve meşhur baskıcımız sunflowers Adana da bizim için hazırladı.

Sirk temasına uygun şapkamız:D Koray nedense başına birşey takılmasından hiç hoşlanmıyor. Bu da tesadüfen yakalanmış bir poz.

                                                             Ve benim mutlu ailem...

İşte benim herşeyim, bıldırcınım, canımın içi...

Pastamız,şekerlerimiz. Misafirlerimiz için hazırladığımız, minyatür atlı karıncalarımız ve pastanın arkasında duran minik lavanta şişelerimiz:D

Koray'ın şapkadan tavşan çıkrma çabaları:)

veeeeeeeeeeee işte o annnn,Koray'ın doğumgünü pastasını yiyişi.. Hayatım boyunca o anı unutmayacağım.Aslında böyle şeylere karşıyım, sağlıklı olmayan birşey yesin istemiyorum Koray.Ama bugün onun günü diye izin verdim. İyiki de verdim.

                                    Bizim için hazırlanan photobootlar..

Konsepte uygun şişelerimiz ve pipetlerimiz.

Koray Circus 

                                                             Koray's popcorn

Koray' cupcakes

                                                                       Koray's Cookies

Veeee bizzz aileceeeeekkkkk

Dayı olmak zor iş vesselam:D

Başta; bana, her zaman destek olan canım kocama.. 

Varlığı ile hayatımıza neşe katan, bizi çocuklaştıran, büyüten, güldüren, ağlatan canım oğluma, 

Her zaman, her anımızda yanımızda olan canım aileme ve dostlarıma...

Ve bu kusursuz partinin yaratıcısı Sümeyra Hanıma...

Sonsuzzz teşekkürler,

İyiki varsınız....

Gökçen 

18 Mart ve Koray 1 yaşında!

Geçen sene bugündü.Hibomla beraber gecenin bir yarısı evden çıkışımız,
doktora gidişimiz,hemen doğuma alınışım.Daha dün gibi, herşey gözümün önünde.
Gözlerimizin buluşması,kokunu içime çekişim, minicik ellerine ,
yanaklarına dokunuşum. Bu tarifi imkansız duyguları bana yaşatan minicik kalbin.

Duygularını, hissettiklerini anlatmakta zorlanıyor,o kadar söyleyecek şey oluyor ki , hangi kelime o duyguyu ifade eder bulamıyor insan. İşte bu güzellikleri, bana yaşatan sensin oğlum.Seninle ben de büyüyorum, çocuklaşıyorum,gülüyorum, ağlıyorum,heyecanlanıyorum. Bu duyguları bana bir de baban yaşattı canım oğlum. Ben sizin yanınızda o kadar çocuğum kii.. sizinlee mutluluklar içimden taşıyor.İçimi bu güzel duygularla doldurduğunuz için çok teşekkür ederim..
Gönlümün prensleri...

Son olarak bıldırcınım,
İyiki doğdun.İyiki gönlüme geldin.
Sana bakmaya doyamıyorum, öpmeye doyamıyorum, kokunn hep burnumda, aklımda hep sen. Sevgimi anlatsam sığmaz buralara..
Sen benim hayatımda başıma gelen en güzel şeysin. Kocama her gün aşık olma sebebimsin

Seni çok seviyorum.



İşte annecim bana geldiğin ilk an. Miniciktin. Ellerin,gözlerin, ayakalrın.. Sen o kadar güçlüydün ki benim balım...Kısa sürede toparladın kendini.

Gülücükler, heyecanlanmalar, küçük kaçamaklar, sen bu hayattaki en güzel şeysin canım oğlum. Gözünün ışığı hiç sönmesin. Hep güzel insanlar çıksın karşına. Ahlaklı ve  güzel insan ol benım canım bıldırcınım...

Doğum günümüze 1 Hafta Kala

Zaman nasıl geçiyor.. Koray'ım, bıldırcınım hayatımıza gireli bir yıl olacak bir hafta sonra.

Koray'ı uyuturken en çok sevdiğim şey ona, bu zamana kadar  geçen günleri şarkı ile anlatmak oluyor. Bir ritim tutturuyorum ve Koray'ı o şekilde uyutuyorum.. O da anlasın, bilsin, hissetsisn istiyorum, hayatımıza  girdiğinden bu yana herşeyin çok güzel olduğunu, onsuz zamanın geçmediğini, onu düşünmeden geçen 1 dakikamız olmadığını, yemeğinden -kakasına kadar herşeyini merak ettiğimizi, gün içinde güzel oyun oynayıp oynamadığını, o gün ne öğrendiğini, uyku saatlerini,yürüme egzersilerini.... ve daha bir çok şey.

Geçenlerde bir arkadaşımızın bebeğini görmeye gittik. Kızı 2.820gr doğmuştu minicik bir bebek.. Direk Koray geldi aklıma, o da aynen minicikti 2260gr. Kucağına alabilirsin dedi arkadaşım ama cesaret edemedim, insanın kendi çocuğu olduğunda inanılmaz bir güç geliyor. Kuvvetleniyorsun, gücü içinde hissediyorsun.. İlk zamanlar bu güç tavan yapıyor, sonra yerini farklı duygular alıyor. Koray'ı biz 2 saatte bir besledik hep, daha önce de yazmıştım, gece 1-3-5 nöbetlerimiz vardı:)Hiç üşenmeden annem-hibom dönüşümlü kalktık. Kimse yorulmadı, sonra gece emzirmelerim 1 saat sürüyordu, yarım saat biri , yarım saat biri üşenmeden.. Ama şimdi -belki işe de başladığım için,- ara ara zorlanıyorum. Ki çok şükür Koray'ım ne huzursuz bir çocuk, ne uykusuz , ne de zor bir çocuk..

Ohhhhh iyiki doğurmuşummm...

Aslında bu süre içerisinde anne olarak beni seçtiği , bu kutsal duyguyu yaşattığı, bu tarifi imkansız mutluluğu tattırdığı için en çok Koray' a teşekkür etmek istiyorum. Küçücüktük.. Pes etmedik, direndik, kısa zamanda toparladık kendimizi.

Hayat çok şey öğretiyor iyi-kötü... Hayatın bu zamana kadar tattırdığı en güzel duygular ise; aşık olma duygusunu bana tattıran kocamın ve süt kokan oğlumun varlığı...

İsteyen herkese Allah'ım bu duyguları yaşatsın...

Doğumgünümüz yaklaştıkça bende duygu patlaması oluyor:)

Sevgiler,