27 Aralık 2016 Salı

Unutmak istemediklerimden 1 - Afendim Ben

Koray bıcır bıcır başladı konuşmaya. Konuştukça o kadar komik kelimeler çıkıyor ki ortaya eğlenmemek elde değil.
Geçen gün tam uyku saatimizdeki diyalogumuz aynen şöyleydi.

Anne: Koray ???
Koray :  hıııııı
Anne: Koray biz ismimizle seslenince hıııı mı diyoruz?
Koray : Afandim anne, afandim baba, Afandiiiim beeenn...

Afandim ben nedir yaaa:D:D:D Seni yemeye doyamıyorum baltopağım benim.



12 Ekim 2016 Çarşamba

Sevgilim,Dostum,Eşim,Herşeyim iyiki doğdun....

Geçen hafta benim için çok yoğun bir haftaydı... Hibomun doğum günü,evlilik yıldönümü derken planlarımı bir netleyemedim. Hibomla kararımız doğumgününde birşey yapmayıp evlilik yıldönümü ile onu birleştirmekti. İŞlk başta tamam desem de yine de içime sinmedi. Doğumgünü sonuçta. Es geçemem birşeyler yapmam lazım diyerek pinterestte sarıldım. aklıma güzel bir fikir geldi.. İşten erken izin aldım, Koray kreşteyken işlerimi hallederim dedim. Ve işte sonuçta ortaya çıkan görüntüler....

Bunu pinterestte görmüştüm. Şeffaf balonun içerisine renkli renkli yılbaşı süslerini koyuyorsunuz ve sonunda böyle görüntü elde ediyorsunuz. Bizim çok hoşumuza gitti...


Balonlarımı şişirip uçlarına resimlerimizi yapıştırdım, Görüntü gerçekten çok güzeldi.








Ve süprizle karşılaşan gençlerrr:):):)















Bayılıyorum onları mutlu etmeye, şaşırtmaya....

Ve sen sevgilimmm;

İyi ki doğdun, iyi ki benimlesin, bizimlesin....

Sen bu hayattaki en büyük hediyesin bana...

seni çok çok seviyorum..

5th Anniversary :)

Bu yazıyı çok önceden yazıp hazrılamama rağmen bugün paylaşabiliyorum. Siz sanki Ekimin 8 ymiş gibi okuyun:)

Evet evet, 5. Evlilikyıldönümümüzü kutladık.. Öncesinden planlamıştım 5. yıla özel parti verelim istiyordum. Bu fikrim sevgili kocacığıma da cazip geldi, arkadaşlarımıza haber verdik ve 8 Ekim akşamı bizde toplanmaya karar verdik.

Kızlar sağolsunlar herşeyi sen yapma biz de birşeyler getiririz dediler. Bize sadece süslemeler ve yapacağımız ufak tefek hazırlıklar kaldı. Çok heycanlıydımm gerçekten. İlk kez farklı bir yıldönümü geçirecektik...

Bizi bu günümüzde yalnız bırakmayan tüm dostlara teşekkürlerrr... İşte ayrıntılar...

Kendi hikayemizi anlatan bir köşe oluşturduk:)
5 şeklinde üniversiteden bu yana olan resimlerimizi hikaye biçiminde yapıştırdık:)








































Konsept renklerimizi Sarı ve Gri olarak belirledik. Bence çok da güzel oldu.



Bu da pastamız:) Koray'ımın elinden uçucaşn kalpler:D


















































































Veeeee herkesin çok keyif aldığı, oyunlar oynadığımız , kahkahamızın bol olduğu unutulmaz bir gece yaşadık.Darısı 10,15,20.... senelerimizeeee....

21 Eylül 2016 Çarşamba

Tuvalet Eğitimi

Yine uzun bır aradan sonra Merhaba,

Bu arada gizli bir hayranım var ona da özel bir merhaba:):)

5 Ağustos Cuma günü Koray'ı kreşten almaya gittiğimde kafama koymuştum akşam bezi çıkartacağım diye. Önce kreşteki psikolog ve öğretmeniyle konuştum. Pazartesinden itibaren Koray'ı bezsiz göndereceğimi söyledim. Eve gittik ve Koray'a artık bez bağlamayacağımızı büyüdüğünü ve tuvalete yapma zamanı geldiğini açıkladım.Bez diye tutturmadı çünkü son zamanlarda bez bağlamak hiç hoşuna gitmiyor, bağlatmak da istemiyordu. Onu da geçtim kaka yaptığında bezde durmasından inanılmaz rahatsız oluyordu. Koray, kaka yaptığını hemen belli ettiğinden öncesinde hemen tuvalete götürüp yaptırıyordum.Bezi çıkarttıktan sonra pes etmeyecktik ve sabırlı olacaktık. Akşam hemen kazamız oldu, babamızla sakın bir şekilde durumu anlattık ve ortalığı temizledik. Cumartesi günü tüm gün dışardaydık. Bahçeli  bir yerde olduğumuzdan Koray da baya özgürdü.yanımızda baya fazla camasır, şort , corap ve yedek ayakkabı vardı. Koray ilk başta durumu anlayamadı sanırım, üzeri ıslandıkça rahatsız olmaya başladı. O gün de baya kaza yaptık ve bu kaza sayısı gün geçtikçe azalmaya başladı. Gezmelere gitmek tedirgin ediyordu beni ama çok şükür misafirlikte daha dikkatli olduk Kaka kazamız ise hiç olmadı.

Ve biz 1 hafta sonra "anne çiş"şeklinde tuvalete gitmeye başladık. Kreşte de aynı şekilde. Arada yıne kazamız oluyor ama herşeyin farkındayız. Pottie taşınabilir lazımlık her ailenin edinmesi gereken bir ürün. Yollarda o kadar rahatlattı ki bizi.

Koray'ı ben gece hiç tuvalete kaldırmadım. Akşam yatarken çiş yaptık ve sabaha kadar rahat ettık, uyanınca tekrar tuvalete. Çok şükür bir sıkıntı yaşamadan bu durumu da atlattık.

Darısı sıfır kazasız günlereeeeeee....


Sevgiler.
Gökçen

16 Ağustos 2016 Salı

Amcama..

Birer birer gidiyorlar
Bizi öylece bırakıp
Hiçbir şey söylemeden...

Şiiri, edebiyatı..
Masalarımızı şenlendiren güzel hikayelerini
Ve o gülüşünü bırakıp,
Gittin hiçbir şey söylemeden..

Kalakaldım ylece..
Boğazımda düğümlendi herşey
Daha paylaşacak çok şey varken,
Duramadın,
Gittin hiçbir şey söylemeden...


Cengiz Güvel'e...

13.08.2016

20 Temmuz 2016 Çarşamba

Veeee saçlar gider

Tatilde pişik olan heryerimizi gördükten sonra, saçlarımızı kestirmeye karar verdik. 2,5 sene boyunca kıyamadığımız saçlara Hibomla nasıl oldu da karar verip kestirdik anlayamadm. Çok yadırgayacağımı düşünmüştüm ama düşündüğüm gibi olmadı baby face Korayım harıika oldu. İşte öncesi ve sonrası:)



Tatilde hastalıklarla boğuşmaca

Bayram tatilini iple çekiyorduk, hatta o kadar organiz olmuştuk ki, trafiğe takılmadan Cuma gününden düştük yollara. Koray'ı erkenden kreşten aldık, inanılmaz mutlu oldu. Yolda yemekler, sepetler herşey hazırdı. Ailecek yolculuk yapmaya alışkın olduğumuzdan Koray araba koltuğunda oturduğundan herkes rahat rahat gitti.

Mersin'e geldiğimizde saat 22.30 gibiydi. Hava sıcaklığı düşündüğümüzden daha iyi, nem ise yok denecek kadar azdı. Ertesi sabah Koray'ı da alıp denize gittik. Denizi görünce inanılmaz sevindi Koray. koştur koştur kumlarla , taşlarla oynamaya başladı. 1 saat kadar denizde oynadıktan sonra,inanılmaz acıktı, tabi bu duruma en çok ben sevindim. Eve gelip yemek yiyor, sonra kahve saatinde sütümüzü içip uyuyorduk. saat 5 gibi tekrar deniz i ev yemek , akşa yürüyüş ve Koray 10 olmadan uyuyordu. Allahım harıka bir tatil. 5 gün boyunca bu şekilde devam ettik.  Akşamları Koray uyuduktan sonra yakın arkadaşlarımızla sahilde oturduk, karı-koca taıkıldık, hatta sahilde gitar çalıp şarkı söyledik...Herkes inanılmaz mutlu ve keyıflıydı.

Tam döneceğimiz gün korayda kusma-ishal başladı. Moralimiz bozuldu, doktora gittik ceryanda kaldığı için üşütmüş dedi. Sıvı şeyler vermeye gayrret etsek de midesi kaldırmıyor her yediğini çıkartıyordu. Bugun de kalalım yarın gidelim Koray biraz daha toparlasın dedik. Ama tam Koray toparlarken biz ailece bir gıda zehirlenmesi yaşadık. Allahım, annemle ben hemen acillik, Hibom ise ertesi gün acillik oldu. Babamın maşallahı var, bünyesi kaldırdı sanrıım:) 

Ankaraya dönemedik. Hibo dönüp işe başlayacaktı ki, o da rahatsızlandı, başlayamadı. Çarşamba günü artık Koray'ı da alıp Ankara'ya dönmeye karar verdim. Babam da bize eşlik etti. Gelir gelmez Koray'ı hemen hastaneye götürdük. Sonuç, cidden üşütme.  Biz ise Koray'dan dolayı güçlü olan kısım, Koray iyi olunca hemen çökmeye başladık. Kayınvalidem geldi bizeve Koray' ayardımcı oldu sağolsun. 

Bugün ise artık ailecek toparlamış, işlerimizin başına dönmüş durumdayız. Koray ise hala kreşe başlamadı tatilin tadını cıkartıyor.

Veeee harika başlayan tatilimiz, hastalıkla son bulunca sanki hiç tatile gitmemeiş, hiç dinlenmemiş gibi hisseder oldum kendimi. Veee aciiil tatile ihtiyacım olduğu kanatıne vardım:D

Sevgili dostlar,

herkese sağlıklı, güzel ve mutlu günler dilerim...


14 Haziran 2016 Salı

Kreş mikrobu

03.06.2016
Evet biliyordum , kreşe başladığımızda hasta olacağımızı ya da çocuklardan birbirine grip bulaşacağını... Ama daha kreşe başlayaşlı 2 hafta oldu, cuma günü Koray'ın hafifi ateşi vrdı:( Cumartesi günü Üniversiteden arkadaşlarımıza gitmiştik, Koray gayet iyiydi. Ama kalkmaya yakın ateşi arttı.Huzursuz olduk biz de kalktık hemen, eve gittik, yemek yaptı beraber hemen ates düşürücü verdik. Normale döndü. Pazar günü de aynı şekilde ar ara ateşimiz çıkıyor ama başka bir sorunumuz yok. Pazartesi günü ateşimiz baya yükseldi. 4 saatte bir ates cıkıyor, yemek yemıyor mız mız, huysuz kuzucum.Akşam babamız geldı ılık duş aldırdık, hep uyku halindeyiz. Gece 40 derece atesı gorunce bıraz panıkledık. Hemen Güven Acile gittik, doktor muayenesinde birsey bulamadı ancak3 gun devam ederse baska sebepler aranamlaı dedi.. Slı günü Gazi hastanesıne gittik. Akcıger filmi, temız cıktı, sonrasında da kan verdık ve kanda enfeksıyon oranı yusek cıktıgından dolayı antıbıyotık basladık. :(
Koray bu yasına kadar kullanmamıstı ama artık zamanı geldı demekkı. Antıbıyotık hemen etkısını gosterdı cumaya kadar topalrdık kendımızı. Ates gercekten korkutan ürküten birseymıs onu anladım

Şimdi kreşe yeniden başladık 1 hafta aradan sonra, çok şükür ilk giderken mız mız dışında bir sıkıntımız yok. Antibiyotık devam cumaya kadar.

Bakalım  inşallah bundan sonrası ıcın rahat geçiririz günlerimizi

o zama şu şarkıyla kapatıyorum

Bay mikrop bay mikrop bizi hasta edemezsin.....

Koray'ımın ilk tiyatrosu

Bugün (03.06.2016) Koray ilk kez tiyatro izleyecek. Yanında olamasam da çok heycanlandım. Kreş hayatımıza girdikten sonra Koray'da çok güzel değişiklikler olacak inanaıyorum.
Korayın alışma süreci aslında benim de alışma sürecim oldu. Ne yaptıklarını, nasıl zaman geçirdiklerini, öğretmenlerinin ilgisini gördükçe çok rahatladım.


Canım oğlum...
Bu güzel zamanlarını unutmamak için not almaya calısıyorum .....Not almayı unuttuklarım vardır elbet ama hepsı kabimin en güzel köşesinde.



ve aklıma gelenler :

13.06.2016-- Dün Fenerbahçenin basketbol şamiyonu olduğunda koltukta uyuya kaldın, aslında o kadar cok kudurmuştuk ki yorgun düştün..
-Karıncaları takip ettik:D
-ne zaman bei seviyor musun , babanı sevıyor musun desek ıhh ıhh diyorsun:):) ama yuzunde sımarık bır gulumseme olmasına bayılıyorum pazar gunu kolumda uyurken benı sevıyor musun dıye sordugumda ilk kez hıı hııı dedin:):):) uyku sersemı sanırım:D
-burnun aktıgında gidip pecete alıp sılıyorsun.-
-bulgur pilavına bayılıyorsun.

23 Mayıs 2016 Kreşte ilk günümüz

Eveeetttt sonunda karar verdik kreşe başlamaya. Daha önce de niyetlenmiştik ama bir türlü olmamıştı.Ama bu sefer anna-baba olarak kararımız net.

Öncesinde Koray'a ufak ufak işlemeye başladık, kreşe gideceğiz, orada oyunlar oynayacağız, parkta kumlar falan derken herşeye tamam demeye başladı, anlattıklarımız tabi güzel şeylerdi. 18-22 Mayıs arası İzmir tatili planladık. Hem ailece tatile çok ihtiyacımız vardı, hem de Koray için de değişiklik olacaktı. Tatilimizi başka bir yazıda anlatacağım. Pazar günü Ankaraya döndük, Ev hazırlıkları, banyo, ortalığı toparla zaman nasıl geçti anlamadık..

sabah Korayla uyandık ve kreşe gittik. Koray'ı eve yakın olan ve ortamından da hoşlandığım İngliz Kültür anaokuluna verdim. ^yaş sonrası ingilizce eğitim alacak inşallah.

1.Gün Saat 10-12 arası kreşteydik.Ben hep yanındaydım,Oyun oynarken, parktayken, sınıftayken, benı hep gördü.
2.Gün Saat 10-12 yine aynı şekilde oyun oynama, etkınlıklerde ben hep yanındaydım.
3.Gün Saat 08-12 bugun sabah kahvaltısını deneme günümüz. Ben kreşteydim ancak Koraya ben işe gidiyorum diyerek ayrıldım. Kameralardan ve gözlem odasından korayı izlemeye devam ettim. Sabah kahvaltısı yapmadı. Öğlen yemek yemedi. Eve geçince de deli gibi acıkmıstı:D
4.Gün Saat 08:12 Sabha kahvaltısı yapmadı ama dun ac kaldıgından olsa gerek oglen yemegını yedı:D etkınlıklere cok katılmamakla beraber arkadaslarıyla yavas yavas ıletısım kurmaya basladı:D
5. gün 08-12 bugun uykuyu deneyecektık ancak pztsıne kaldı. hersey yıne aynı.

Cuma gunune kadar bıraz agıtla gectı ama düşündüğüm kadar da zor olmadı.Pazartesi günü Koray ben işe gidiyorum diyerek ayrıldım. Tabi ilk basta bir sure agıt devam ettı ama sonrasında sustu. Ben de işe gittim. Ogretmenızmız saat saat bilgi verdi. Sabah kahvaltısı uykusu, oglen yemegı herseyı sorunsu yemış:D ve kreş maceramız böylelikle başlamış oldu.


Evet bugun sabah bırakırken de agladı ama orada ıyı oldugunu biliyorum. Anne ıiçin gerçekten zor bir süreç. Onu ağlarken izlemek, beklemek, hep seni istiyor olması... Amam anne ne kadar kararlı olursa cocuk da o kadar rahat edıyor bence.

21 Mart 2016 Pazartesi

1 Yıl sonra daha...

Zaman nasıl geçiyor şaşırıp kalıyorum. Daha dün gibi seni kucağım aladığım gün, baksana oğlum  2 yaşına basıyorsun haftaya. Beni yine telaş aldı, beni yine heyecan bastı:)

Hayatım önceden nasıldı hatırlamıyorum. Babanla üniversite zamanlarımıza gidiyorum, orada hatırlıyorum kendimi.. Ondan öncesi  böyle boşluk gibi. Baban hayatımı öyle bir doldurdu ki, tüm iyikilerim onun oldu, iyiki de oldu, bak bir tane daha kaptı:)
 Ve sonra seeeeenn.. Sen geldin hayatımızaaa... iyikilerimize, şükürleri ekledin..Şimdi ise kocamn oldun oğlum, herseyı anlıyor, herseyi kavrıyor ve hemencecık yapıyorsun...Hayatımı o kadar güzelleştirdiniz ki ikiniz...Aklımdan siz, içimden teşekkür ve şükürler eksik olmuyor.

 Baban , kocamaaaan bir dağ gibi Koray'ım..Her mevsimi yaşıyor, her zaman kayalıklar arasında tuttuğu çiçekleri var.. ne zaman canım sıkılsa, o kayalıklardakı çiçekleri başımdan aşağı döker . Sonra yeniden yeniden büyütür oradaki çiçeklerini... Baban, nasıl diyim su gibi, yaşadıkça yaşayasın gelir , avucunun içinde her zaman mutluluk taşıyan biri , Kalbi her zaman , kalbimizin üzerinde...

Sen, sen Koray'ım, sen bu dünyadaki en güzel varlıksın. Şükürlerimizsin, mutluluğumuzsun, iyikilerle dolu hayatımıza güzellikler katansın. Senin varlığın bize güç veriyor,yaşama sevinci,çalışöa gücü, hayallerini gerçekleştirmek için kuvvet veriyor..
Yüzünden gülümsemen, kalbinden iyilik hiç eksik olmasın oğlum.

Hayat sana tüm güzellikleri yaşatsın,
Hep doğru insanlar çıkartsın karşına,
Aşk'ı yaşatsın sana doyaaa, doyaaaa

Veeee babanın benim hayatımı doldurduğu iyikiler gibi, sen de başka birinin hayatını doldur tüm güzelliklerle...

İyiki doğdun benim minik bıldırcınım.
İyi ki varsın, hayatımızdasın.





4 Şubat 2016 Perşembe

Yeni kararlar, yeni başlangıçlar

Hayatımda bambaşka bir sayfa açmaya karar verdim. Beni üzen, yıpratan,kıran ne varsa hayatımdan çıkaracağım.

Bir arkadaşım var, o kadar rahat ki, birsey yapmadığından emin olduğundan  karşısındakine sorgu sual etmeden hayatından çıkartabiliyor. Hayranım arkadaşıma. Bense karşımdakini bunaltana kadar soru sorarım,  illa birsey olmuştur,  yapmışımdır psikolojisine bürünürüm. Bazen yapıyorum,  bazen yapmıyorum ama yine de kendimi suçluyorum. Yapmadığım zamanlar da kendimi suçlayarak birseyler bulurum. Ama artık bunu yapmamaya karar verdim.  Tam da bugün verdim bu kararı. Kendime bunu yapmayacağım artık.  Kendimİ bu psikolojiye sokmayacagim.yeni kararım budur. Hibom ki, ona da hayranım bunubyaptik insanlardan biri. Ben de yapacağım artık.  KendiMi  uzmeyecegim ve uzdurmeyecegim.


İkinci karArım  Kilo vermek. Evet aklıma koydum  yapacağım. Bir bayanla yazismistik, kayinvaldesi, annesi artik zayiflayamayacagini oyle empoze etmisler ko cok kilo almis, sonra durup napiyorim ben demis ve bana söyle bir cümle yazmıştı "etrafimdakilere gününü  gösterecegim " aynen bu.  Ve göstermiş de:)
ben kendime günümü göstermek istiyorum...ve buna basladim:)


Yeni bir ben ile merhaba....

29 Ocak 2016 Cuma

Kuzenim düğün :) Adana

Sonunda ben de bir kuzenimin evlendirdin
 Zaten duygusal bir insanım,  yakışıklı kuzenimi salona girerken görmem ile gözlerimin dolması bir oldu... çok keyifli bir düğün oldu. Darısı Ezgi'me,  Süleyman'ima:) veéeee eminim en büyük duygu yoğunluğunu abime yaşayacağım darısı abimeeeeee....

Koray ile Adana'da 1 hafta kaldık.  Babamız is icin dönmek zorunda kaldı.  Korayla kışın ortasında mis gibi bir havada geçirdik tatilimizi..herkes soğuk diyordu ama Ankaradan sonra orası bize cennet geldi
 Montsuz gezdik daha ne olsun.gerçi herkes üşümüyor musun dedi ama bozuntuya vermedim.Arabayla gitmek kesinlikle doğru bir kararmış.  Kimseye bağlı kalmadan hooop oğlumla oraya hooop buraya gezdik durduk. Korayi aksam uyutüp hooop evden kaçtım sanırım 3 gece bunubyaptik:) uzun xamndir görüşemediğim herkes Adanadaydi. Adanayi sevdim bu sefer. Bir iş olsa dönülebilir yani:)

Ayrıntılara çok girmeyeceğim.  Dönüşyolu çok zordu.. Allahım babam  habire sağa dikkat söle dikkat.şeklinde.... allahtan birbirimizi boğazlamadan geldik ankaraya:)
Biraz daha kalsam olurmuş aslinda

14 Ocak 2016 Perşembe

Gezmeler -Tozmalar.Çorap

İstanbul'a gittiğimi yazmış mıydım? Koray doğdu doğalı 3. ve en uzun kaçamağım bu sanırım:)

İlk kaçamağımızda Koray 6 aylıktı. Canım Mügemin, kadim dostumun düğünü için Alanyaya gittik Hibomla.O zaman emzirdiğimden, her köşede süt sağiyordum, sağdığım sütleri kuaförde sonra evlere taşıdım, inanamazsınız ama o zaman 6-7 poşet süt getirmiştim Alanya'dan:) Buzluktan aldığım sütleri, kahvaltu yaptığımız yerden aldığımız buzlar içinde bir strafora koyduk ve ağzını kapattık. Uçağa binerken de rica ettik,, oğlumun sütü diye, sağolsunlar izin verdiler veee Sütleerr hooop Koraya geldive hüpletti:)

İkincisi, Serkan &Tuğçe düğünü için Çorum 'a gitmemiz oldu. Bilmediğimiz bir şehir.Kalacak yer ayarladık, gittik hazırlandık, sonra hoop düğüne. Keyifli bir gündü. Koray'ı deli gibi özledik tabiii...Çorum Leblebisinden de almadan gelmedik.

Üçüncüsü, benim tekli İstanbul çıkartmamdi.. Şirket yemeği her sene İstanbulda bizim. Koray 'a hamileyken ve 1. yaşında gidemedim.Bu sefer hem büyüdüğü için, hem de babası olacağından gitmek istedim. İstanbulda Beyzoşum var, Mügem, Cananım, Dilgem var... Onları göreyim istedim. ahhhhh İstanbul özlemişim seniii... Dilge ile zamanımız uymadığından görüşemedik ama kızlarla beraberdik hep.
İnsan ne kadar şanslı hisssediyor kendini bu kadar güzellikler edindiği için:)


Gezmelerimiz tozmalarımız bu şekilde. Yarın yine yolcuzyuz.Adana ve düğün sezonu:D Koray ve aile buluşması...

Ve son olarakkk Korayın ayakta durmayan corabını paylaşmak istiyorum.



Yüzünüzden gülücük eksik olmasın....

aaaaaaaaaaaaaaa
Bir arkadaşım söyledi, Eğer  çok gülmüyorsanız onu deneyebilirsiniz. Kendinize bir obje belirleyin ve onu gördükce gülümsemeniz gerektiğini hatırlayın. Umarım buna gerek kalmaaycak kadar cok gülüyorsunuzdur.
Çünküüüüüüüüüüüüüüüüüüü gülmek bulaşıcı:):):)


Sevgiler

7 Ocak 2016 Perşembe

Yılbaşı Hazırlıkları , Yılbaşı ve sonrarı

Yılbaşı öncesi, kafamda kime ne hadiye alacağım,yapacağım belliydi .. Can annelerim Beyza, Seda ve İpeke oğullarıyla beraber güzel vakit geçirmeleri için oyuncu annenin, yıllık oyun takvimi ve yanlarında kendileri için hediye. Ve diğer arkadaşlarım için ellerimle yapmış olduğum küçük el işi göz nuru hediyelerım. Bayılıyorum bunlarla uğraşmaya.
Hatta geçende Hibom dedi ki, "Bu iş uzerine yppgunlaşmanı istiyorum, harika işler çıkartıyorsun:D" ben ağzım kulaklarımda : "Gercekten miiiiiiiiiiiiiiiiii????" Cidden çok seviyorum. Kış ayında olmamızdan dolayı atolyemi net kullanamıyorum ama bir bahar gelsin bir gelsin, Koraya ve bana oyun alanı yaratacağım balkonumuzda.Kapamlı olmasına rağmen çok soğuk. Tüm eşyalarım kutuların içerisinde , dışarda donuyorrr:)

İşte ilk çalışmam. Kapı süsü:)


İlk başta almış olduğum ince demiri kalp şekline getirdim.Üzerine hani çiçekçilerde sapına tutturulan iplerden var ya hani:) onları doladım sıkı sıkı ve üzerine kırmızı ince telimi.
 Daha sonra küçük nar tanelerimi etrafına sarmaya başladım. silikon tabancasıyla çok kolay tutturuluyor zaten. Ve öncesinde annemle beraber hazırladığım, seramik hamurundan yapılmı kelebeklerimiz tutturdum...

veeeeeee tataaaammmmmm.... Kumandayla beraber çekmeseymişim iyi olurmuş:)


Arkadaşlarım için hazırladığım kardan adam iseee:)

Çok komik görünüyor değil mi:)
Kozalak toplamaya başladığımda aklımda direk bunu yapmak vardı, görür görmez bayılmıştım. Zaman kısıtım olmasaydı ve Koray izin verseydı,daha güzel şeyler çıkartacaktım.Ama bence gayet de sevimli oldu:D



Veeeee 2016 yılına girmiş bulunuyoruz. Aradan 1 hafta geçmesine rağmen ancak fırsat buluyorum yazmaya... Koray ile 3. yılbaşımız. Tabi birinde karnımda Adanada maaile girmiştik. Abimin süper fikri ile Fotoğrafçı çağırıp  tüm aile resim çektirmiştik , çok güzel bir yılbaşıydı. Diğerinde, Kuzenim Olgu,eşi Mehmet ve kızları Doğa ile bizim evdeydik. Doğa ile Koray yaşıt sayılırlar.Güzel bir akşamdı.Bu sene ise çekirdek ailece evde geçirdik.

Yılbaşı öncesi, eşe dosta hazırladığım hediyelerimiz var tabi. El işi, uğraşlarını çok seviyorum. Bir de küçük şeylerle insanları mutlu etmeyi. Geçende bir arkadaşıma söylemiştim. Aslında önemli olan bir insanı mutlu etmek! Yaptığın şeyi karşıdaki sevmeyebilir, tarzı olmayabilir, beğenmeyebilir buradaki amacını hep hatırlamak lazım. Sen bunu onun için yaptın  ve mutlu olması gereken kişi sensin!!

2016 yılı herkese sağlık , mutluluk, huzur getirsin.

Koray ve Hibomla geçireceğim koca bir yıl bizi bekliyor.
Oyuncu anneden , Oyun takvimimiz hazır.



İş yerinde olduğu gibi, Hibomla yıllık hedeflerimizi belirledik. Bakalım ne kadarını yapacağız:D 



İyi Yıllaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar