İnsan acaba hayatını, sanki son günüymüş gibi yaşayabilir mi? Hani derler ya, bugün son günümüş gibi yaşa hayatını diye.Nasıl mümkün olur acaba?
Geçenlerde canım kocam dedi ki, hayatta yapmak istediklerinin listesini yap, neler yapmak istiyorsun merak ediyorum. Bir heycanlandırdı bu durum beni anlatamam. Hemen oturdum düşünmeye başladım. O kadar da elle tutulur şeyler çıkartmadım aslında,35 maddecik çıktı şu hayatta yapmak istediklerim. Eee onları yapınca ne olacaktı? bitecek miydı hayallerim, isteklerim, arzularım..
O kadar enerjik o kadar anı yasayan bir insadım ki,sanırım spor ne zaman hayatımdan çıktı o zaman da içimde bir yerlere saklanan Gökçen oldu. Bir bulabilsem onu, söyleyeceklerim var ama şu aralar bir arayış içerisinde değilim.
Çok şey yapmayı isteyip neden insan durur ki durduğu yerde? Kendisi yeterince istemediği için mi, kendinde o cesareti bulamadığı için mi, yetişememe kaygısı mı? hayat işte geçip gidiyor..Şikayet etmeye ya da birşeyler için geç kalmaya değecek kadar uzun değil biliyorum.
bugün de böyle, karmaşığım...
