İlk kaçamağımızda Koray 6 aylıktı. Canım Mügemin, kadim dostumun düğünü için Alanyaya gittik Hibomla.O zaman emzirdiğimden, her köşede süt sağiyordum, sağdığım sütleri kuaförde sonra evlere taşıdım, inanamazsınız ama o zaman 6-7 poşet süt getirmiştim Alanya'dan:) Buzluktan aldığım sütleri, kahvaltu yaptığımız yerden aldığımız buzlar içinde bir strafora koyduk ve ağzını kapattık. Uçağa binerken de rica ettik,, oğlumun sütü diye, sağolsunlar izin verdiler veee Sütleerr hooop Koraya geldive hüpletti:)
İkincisi, Serkan &Tuğçe düğünü için Çorum 'a gitmemiz oldu. Bilmediğimiz bir şehir.Kalacak yer ayarladık, gittik hazırlandık, sonra hoop düğüne. Keyifli bir gündü. Koray'ı deli gibi özledik tabiii...Çorum Leblebisinden de almadan gelmedik.
Üçüncüsü, benim tekli İstanbul çıkartmamdi.. Şirket yemeği her sene İstanbulda bizim. Koray 'a hamileyken ve 1. yaşında gidemedim.Bu sefer hem büyüdüğü için, hem de babası olacağından gitmek istedim. İstanbulda Beyzoşum var, Mügem, Cananım, Dilgem var... Onları göreyim istedim. ahhhhh İstanbul özlemişim seniii... Dilge ile zamanımız uymadığından görüşemedik ama kızlarla beraberdik hep.
İnsan ne kadar şanslı hisssediyor kendini bu kadar güzellikler edindiği için:)
Gezmelerimiz tozmalarımız bu şekilde. Yarın yine yolcuzyuz.Adana ve düğün sezonu:D Koray ve aile buluşması...
Ve son olarakkk Korayın ayakta durmayan corabını paylaşmak istiyorum.
Yüzünüzden gülücük eksik olmasın....
aaaaaaaaaaaaaaa
Bir arkadaşım söyledi, Eğer çok gülmüyorsanız onu deneyebilirsiniz. Kendinize bir obje belirleyin ve onu gördükce gülümsemeniz gerektiğini hatırlayın. Umarım buna gerek kalmaaycak kadar cok gülüyorsunuzdur.
Çünküüüüüüüüüüüüüüüüüüü gülmek bulaşıcı:):):)
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder